Het opinietijdschrift en cultureel magazine in één, voor iedereen geïnteresseerd in de Joodse wereld. Abonneer nu »

Er komt maar geen einde aan de reeks gruwelmoorden op Joden in Frankrijk. Ditmaal was de 34-jarige Eyal Haddad, afkomstig uit het Tunesische Djerba, het slachtoffer en net als bij andere dodelijke aanvallen op Frans-Joodse burgers, was de dader moslim. Er is nog een overeenkomst met de moorden op Sarah Halimi in 2017, Mireille Knoll in 2018 en dit jaar op René Hadjadj en Jeremy Cohen: de politie weigert tegen beter weten in antisemitisme als motief te beschouwen.

Haddad werd met een bijl om het leven gebracht in Longperrier, ten noordoosten van Parijs. Mohammed Dridi verbrandde daarna Haddads gezicht en probeerde zijn lichaam te begraven. Bij zijn arrestatie verklaarde Dridi aanvankelijk dat hij de moord had gepleegd om een schuld van honderd euro die Haddad bij hem zou hebben. Later bekende hij dat ook het feit dat Haddad Jood was een rol had gespeeld bij zijn beslissing de man om het leven te brengen.

Toch willen de autoriteiten niets weten van een antisemitisch motief, net als in de eerdere moordzaken. Op sociale media zijn inmiddels beelden verschenen waarop Dridi een Israëlische vlag verbrandt. Het lijkt erop dat de Franse overheid er alles aan doet de golf door antisemitisme gevoede moorden op Joodse burgers onder het tapijt te vegen.

Met een abonnement op het NIW krijgt u toegang tot columns, opinies, analyses, nieuws – en achtergrondverhalen. Kies hier wat het beste bij u past.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mijn naam, e-mailadres en website bewaren in deze browser voor de volgende keer wanneer ik een reactie plaats.