Vul uw gebruikersnaam of e-mailadres in.

Naar de glazen container. Trek een andere jas aan, zodat niemand me herkent.

Nieuwe kast laat de schoorstenen van de fossiele industrie roken

Wie krijgt ooit de duurste vogel van Nederland te zien?

'Regeerakkoord is mes in rug van zorg'

Europese vlees- en zuivelbedrijven blijven de klimaatcrisis straffeloos verergeren

Maxwashing: de echte winnaar is het bedrijf met de meeste fossiele brandstoffen ter wereld

Tweede Kamervoorzitter Partij voor de Dieren

De veehouderij slokt letterlijk de natuurlijke ruimte, de milieuruimte en de economische ruimte op.

Nederland is vol, maar waarvan? Tweederde van Nederland is ingericht als landbouwgebied, niet om de eigen bevolking te voeden, maar omdat Nederland de slager en melkboer van de wereld wil zijn. Bijna de helft van het Nederlandse land wordt gebruikt voor het verbouwen van veevoer; raaigras, snijmaïs en graan dat als grootste lek in de kringloop in de magen van dieren verdwijnt. Alle andere activiteiten die ruimte nodig hebben, zoals natuur, wonen, overige activiteiten, recreatie en infrastructuur, moeten het doen met de rest van het Nederlandse land. Nergens anders leven zoveel mensen en dieren bij elkaar als in Nederland. Maar de politiek durft niet serieus te praten over ruilverkaveling tussen natuur, wonen en landbouw. De activiteiten die verreweg de meeste ruimte innemen, dragen nauwelijks bij aan ons nationaal inkomen en nog minder aan ons levensgeluk en dat van dieren in de agrarische sector. Integendeel.

In de tweede helft van de vorige eeuw kwamen drie kabinetten in de problemen door discussies over de ruimteverdeling in ons land. Het kabinet-Drees vierde struikelde over de landpolitiek, het kabinet-Cals-Vondeling viel over de ruimteverdeling en in 1977 werd de grond onder onze voeten ook te heet voor het kabinet-Den Uyl, dat ontaardde in een kabinetscrisis van historische proporties. Sindsdien durven politici hier hun vingers niet meer aan te branden.

De onevenwichtige verdeling van de ruimte in ons land is de koe in de Kamer geworden. De veehouderij slokt letterlijk de natuurlijke ruimte, de milieuruimte en de economische ruimte op. De manier waarop ons land is ingedeeld, maakt Nederland Europees kampioen van het verlies aan biodiversiteit en voedt vooral de klimaatcrisis en de woningnood. Maar het blijft een politiek taboe, ook in het nieuwe regeerakkoord, om naar de oorzaak te kijken. Waar de halvering van de veestapel voor de verkiezingen nadrukkelijk op tafel lag, is dit door de coalitiepartijen onder het tapijt geveegd.

Juist de politieke inpoldering staat oplossingen in de weg, omdat de middenpartijen fundamenteel andere ideeën hebben over de verdeling van de ruimte en daarom het onderwerp zoveel mogelijk stil houden. Treindocumenten, berekeningen van het PBL en initiatieven voor de totstandkoming van het regeerakkoord werpen hun schaduw op het landbouwbeleid van Rutte IV: oude wijn in zeer dure nieuwe zakken. Het aantal dieren in de veehouderij zal verre van voldoende krimpen, problemen worden verplaatst in plaats van opgelost en boeren worden opgezadeld met technologische schijnoplossingen die zowel de belastingbetaler als de boeren zelf een grote portemonnee gaan kosten.

De vele miljarden die zullen worden uitgegeven zijn miljarden die Rutte IV nooit had hoeven uitgeven als de kabinetten Balkenende en Rutte I t/m III gewoon hadden gedaan wat nodig was. De natuur beschermen in het algemeen belang. In plaats daarvan gaf Rutte I staatssecretaris van Landbouw Henk Bleker de vrije hand om de natuurbegroting en de bijbehorende plannen voor de ecologische hoofdstructuur door de shredder te gooien, in combinatie met de rampzalige PAS-regeling, die aan de basis lag van de huidige problemen. Voor corona noemde de premier de stikstofcrisis de grootste crisis uit zijn carrière, maar hij zei niet dat deze crisis direct werd veroorzaakt doordat de VVD de natuur altijd ondergeschikt heeft gemaakt aan economische kortetermijnbelangen.

Er zijn al drie kabinetten omgevallen door de ruimteverdeling in ons land. Opnieuw leven we in een tijd waarin verschillende crises hun voedingsbodem vinden in de landpolitiek. Een kabinet dat de grondoorzaak van de woning- en natuurcrisis niet aanpakt, komt vroeg of laat in de geschiedenisboeken terecht achter Drees, Cals-Vondeling en Den Uyl. Niet de plek in deze boekjes die Rutte voor ogen heeft. Maar hoe eerder dat gebeurt, hoe beter, zodat we eindelijk een noodzakelijke verandering in het politieke landschap kunnen bewerkstelligen. Een andere horizon dan die van eindeloze raaigraswoestijnen en korenvelden, met mestfabrieken en gesloten stallen die volgens wetenschappers een tikkende tijdbom vormen voor de volgende pandemie. Alle reden voor een radicale koerswijziging natuurlijk.

Je moet inloggen om een ​​reactie te plaatsen.