Aandeelhouders proberen beursgenoteerde oliegiganten als Shell naar een duurzamere toekomst te duwen. Ondertussen investeren private equity-bedrijven graag in de wereld van fossiele brandstoffen, schrijft Marijn Jongsma.

Marijn Jongsma (1969) is economisch redacteur bij EW. Hij blogt wekelijks over financiële en macro-economische onderwerpen.

Private equity is de verzamelnaam voor het ter beschikking stellen van eigen vermogen buiten de beurs. Gespecialiseerde beleggers halen geld op bij grote beleggers (pensioenfondsen, verzekeraars, vermogende families) en kopen daarmee bedrijven op. De werkwijze verschilt, maar in veel gevallen wordt de 'prooi' opgeruimd en eventueel gecombineerd met vergelijkbare bedrijven. Om ze vervolgens met winst door te verkopen, vaak aan een andere participatiemaatschappij.

Het geld van de eindinvesteerders zit dus jarenlang opgesloten, maar daar staat tegenover dat er relatief hoge rendementen zijn (ook voor de participatiemaatschappijen zelf overigens). Een logische keuze voor beleggers met een lange horizon. Deze categorie wint aan populariteit, zeker nu obligaties nauwelijks iets opleveren en aandelen relatief duur zijn. De 'openbare' aandelenmarkt groeit, maar de particuliere markt groeit nog harder.

Maar hoe verhoudt deze opmars zich tot die andere trend in de beleggingswereld, die van duurzaam beleggen? Volgens het Private Equity Stakeholder Project hebben private equity-bedrijven sinds 2010 in totaal $ 1.100 miljard (ongeveer $ 960 miljard) geïnvesteerd in fossiele brandstoffen, het dubbele van de marktwaarde van de oliereuzen Exxon, Chevron en Shell samen. Van de energie-investeringen van de grootste private equity-bedrijven is 80 procent fossiel en 20 procent hernieuwbaar.

Nu heeft de wereld nog steeds olie en gas nodig. Het probleem is echter dat activiteiten die in handen komen van private equity niet meer vallen onder de strenge rapportage-eisen die aan beursgenoteerde ondernemingen worden gesteld. Dit geldt tot op zekere hoogte ook voor de milieubelasting van deze activiteiten. En actiegroepen kunnen geen aandeel kopen en er vervolgens een puinhoop van maken tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering.

Lees ook dit coververhaal: Hoe de plannen van grote uitstoters om CO2 te verminderen worden belemmerd

Larry Fink, voorzitter van 's werelds grootste vermogensbeheerder BlackRock, waarschuwde tijdens de klimaattop in Glasgow zelfs voor greenwashing wanneer beursgenoteerde energiebedrijven hun 'vuile' activiteiten verkopen aan ondoorzichtige particuliere investeerders. De verandering van eigenaar maakt de wereld immers niet schoner en ondertussen wordt de informatievoorziening er niet beter op.

Toch drong de activistische belegger Third Point er onlangs bij Shell op aan: focus op een groene toekomst en stop met boren en verkopen van olie. In de praktijk gebeurt dit elders al, wat resulteert in een fossiele groeimarkt voor private equity investeerders.

De term greenwashing wordt vooral gebruikt voor bedrijven die zichzelf als groen verkopen om makkelijker of goedkoper aan financiering te komen. Achter de schermen blijken de ambities vaak boterzacht, of in ieder geval niet toetsbaar omdat betrouwbare en internationaal vergelijkbare data nog ontbreken. Vergeleken met financiële verslaggeving staat duurzaamheidsverslaglegging nog in de kinderschoenen.

John Goldstein, verantwoordelijk voor duurzaam beleggen bij Goldman Sachs, vertrouwde EW ooit toe dat hem een ​​groene obligatie werd aangeboden om een ​​nieuwe parkeergarage te financieren. De groene aanduiding is terug te voeren op twee oplaadpunten voor elektrische auto's.

De groene wassing waar Fink voor waarschuwt is van een andere orde. Verkoop alles waar investeerders niet langer mee geassocieerd willen worden en ga verder als groen, zonder je zorgen te maken dat andere investeerders deze activiteiten blijven financieren. Met het gevaar dat beursgenoteerde fondsen en hun kritische beleggers in hun groene bubbel wentelen, zonder dat er daadwerkelijk iets verandert.

Lees ook: Kritisch Kapitaal. Aandeelhouders laten vaker hun tanden zien. Ze zijn tegen bonussen en voor het klimaat

Het verhaal is echter iets ingewikkelder. Want kritische beleggers zoals pensioenfondsen (die weer de hete adem van hun eigen deelnemers en actiegroepen voelen) investeren hun geld deels in private equity deals, zoals gezegd. Naarmate deze markt groeit, zullen ook de duurzaamheidseisen in deze markt toenemen, voorspelt Valentijn van Nieuwenhuijzen, hoofdbelegger bij vermogensbeheerder NNIP. Sterker nog, hij denkt dat beleggers zich op dit gebied zullen willen onderscheiden van de concurrentie.

Het is inderdaad te hopen dat de particuliere markt geen tapijt wordt waar we ongewenste activiteiten onder kunnen vegen. Als energie-investeringen buiten de beurs meer in de schijnwerpers komen te staan, dan loont splitsing wellicht niet meer. Dat zou geen slechte uitkomst zijn. Een 100 procent fossiel bedrijf heeft weinig prikkels om klanten over te halen meer energie af te nemen bij het duurzame voormalige moederbedrijf.

Marijn Jongsma (1969) is economieredacteur bij EW. Eerder werkte hij voor De Telegraaf, het Financieele Dagblad en het pr-bureau Bellier Financial.

Ingelogde abonnees van EWmagazine kunnen reageren Bij het plaatsen van een reactie gelden een aantal voorwaarden. Klik hier voor de voorwaarden.

Opmerkingen die anoniem of met voor de hand liggende pseudoniemen zijn geplaatst, worden door de moderator verwijderd, evenals opmerkingen die geen verband houden met het onderwerp van het artikel. Dit geldt ook voor racistische of antisemitische reacties. De moderator treedt op namens de hoofdredacteur.

ONE Business bv. Auteursrecht voorbehouden. Op basis van deze site zijn de volgende regels van toepassing: Privacy Statement en Gebruiksvoorwaarden. © New Skool Media

Bent u abonnee, maar heeft u nog geen toegang? Schrijf je hieronder in en begin direct met lezen.

Problemen met inloggen? Klik dan hier

Ook abonnee worden? Bekijk onze abonnementen

Ik wil per e-mail op de hoogte worden gehouden van producten, aanbiedingen of acties van New Skool Media bv.

Ik wil graag per e-mail op de hoogte worden gehouden van het EWmagazine bulletin. Een nieuwsbulletin met interessante artikelen, whitepapers, e-books en events op het gebied van sparen, beleggen, ICT, HR, management en ondernemen.

Door je aan te melden voor een account bij EW, ga je akkoord met de algemene voorwaarden van New Skool Media en ons privacybeleid.

Controleer uw e-mail om uw account te activeren.

U vindt het abonneenummer op de plastic verpakking waarin EW wordt verzonden. Het abonneenummer vindt u ook in de welkomstmail die u ontvangt na het afsluiten van een abonnement.

Problemen met inloggen? Klik hier Of neem contact op met onze klantenservice

U ontvangt een e-mail met instructies.